RECENZO

de Mireille Grosjean el SES Informas, nov-dec 2005.

" LA POSTDOMO " de István Ertl.

MI DAŬRE RIDEGIS, MI ŜATEGIS tiun originalan, nekutiman verketon, pro ĝiaj elstaraj kvalitoj. Oni ne ricevas ĉiun tagon tian verkon por malkovri. Istvan Ertl rakontas murdaferon en „Boterhamo" (legu Roterdamo) ĉe la Centra Oficejo de Internacia Esperanto Asocio IEA pere de tre, eŭfemisme dirite, kreema stilo. La leganto devas koni ege multajn vortojn por ĝui ĉiujn kunmetaĵojn kaj kompreni ĉiujn eltrovitaĵojn. Retmesaĝo fariĝas "ratmasaĝo", kafopaùzo kolizias kun pafokaùzo. Aludoj kaj citaĵoj abundas, certe mi nek malkovris nek erigis ĉiujn. Lasu min citi plu (mi skribas nur nomojn): Erwin Tastl, redaktoro de la revuo, Raneto Krozeti, Miela Liphari, Ŝimo Fumojeviĉ, Olisadebe Devoti, Tutmonde Universala Junularo Esperantista TUJO, Atlaso Oreltira Reprovas, Trefort Stilo, Stagno Marĉa, numero 287 de Verondo Ekskomunikas, Toy Bigboy, UK en Forta Lezo, Humpty Dunkin, Peklo Kofri, Kip Kangoorby, Drivo Oscedov, ktp. Mi ŝategis la verkon plie pro la fakto, ke mi sufiĉe bone konas la estraranojn de UEA dum la lastaj jaroj kaj kelkajn kunlaborantojn de la Centra Oficejo, konsekvence de mia komitataneco.

Sur la dorsoflanko de la libro legiĝas:

"En stilo samtempe malsimpla kaj flua, Ertl satire eternigas la nanojn de Esperantujo kiujn alie glutus letea forgeso… Giorgio Kacmaĉo, Fronto.

La verko, se nomi ĝin tiel, estas plena je persona malamo kaj tipe kacmaĉeska insultemo. Georg Silber Literatura Verniso.

La Postdomo kontribuas nek al la disvastigo, nek al la instruado, nek al la utiligado de Esperanto. Raneto Krozeti. La Komencanto.

Sur paĝo 77 el 80 legiĝas la disfalo de la domo, kie situas la Centra Oficejo en Boterhamo. Malkovru kaj ĝuu !

" …la mura fendego en ĉambro Klaùstralio (tiu kovrita per kalendaro de Mona Turismo) fariĝis centimetron pli larĝa kaj ekimpetis supren. Subtegmente, ĉambro Ŝvebio solidare transprenis la iniciaton per propra mur-krako. Dormejo Berval’ kaj deponejo Barbario zorgis pri horizontala daùrigo. Etaĝon sub Klaùstralio, ĉambroj Manila, Las Vegas kaj Klement Klaft ne povis resti indiferentaj, kaj produktis fendegojn fute larĝajn. Ĉambroj Kalado kaj Olisadebe Devoti, la kaflokalo Marwin Brug kaj Salono Zamenhof fermis la vicon per efektiva ekkolapso.

Etaj rompoj kaj eternaj kaputiĝoj, bagatelaj truoj, ŝimoj, fendoj kaj faùltoj, akumulitaj dum jardekoj kaj malzorgo kaj centjaro da stulteco, adiciiĝis al forto tertremsimila, kiu ŝancelis, ekskuis, ekpecigis, dismovis kaj disblovis, kaj fine eksplodece ekzekutis la imponan konstruaĵon, kiu estis ĝis ĵus la sidejo de Internacia Esperanto-Asocio.

La muroj de Oude Buitenweg 166 ekkrakis kaj falis por ĉiam."

Tiu verketo estas la plej bona pruvo de la riĉeco kaj esprimpovo de la lingvo Esperanto en la manoj, sub la plumo, tra la vortoj, per la spritaj spiritosplitoj de elstara hungardevena batava artisto verkisto Ertl.

 

Reen al:

La Postdomo István Ertl Ĉefpaĝo originala literaturo