TENA Hejmo en Mezeŭropo de Spomenka Štimec

Mi revenis entuziasma de la esperanta renkontiĝo M.E.S. ĉe la mediteranea marbordo. Tie mi partoprenis literaturan seminarion majstre gvidatan de Spomenka Stimec, famkonata kroata verkistino. Konsekvence por la Esperanta Sumoo mi havis(as-os) emon legi aŭ relegi ties verkojn.

TENA estis la avino de Spomenka. La novelo komenciĝas per la rakonto de la morto kaj entombigo de la avino, dummilite dum daŭras la malkonstruado de la iama Jugoslavio.

Iom mozaike, kvazaŭ impresionisma pentraĵo, per etaj tuŝetoj Spomenka priskribas lerte kaj delikate diversajn erojn el la vivo ne nur de la avino, sed ankaŭ de la prageavoj, onkloj kaj aliaj parencoj.

p 21 "la avo estis 92-jara kaj iom tremetanta. La avino estis ses monatojn pli juna ol li, sed ŝi nomis lin -oldulo- dum la lastaj tridek jaroj. Li neniam plu partoprenis iun edziĝofeston. Ŝi pretas danci. Feliĉe la lasta krurrompado ŝia ne okazis ĉe la festo, sed nur en la kuirejo!"

p 25 "La tuta ekipaĵo de la bebomondo estis kroĉetita kaj amelita…ekde miaj unuaj tagoj tiklis min sub la mentono etaj dentoj de delikataj puntoj faritaj de la monaĥinoj."

Kutimoj, odoroj, gustoj de tiu parto de la mondo nutras la rakonton en poezia stilo kiu feliĉigas la leganton: mi esperas ke kiel mi, vi ĝuos la belan stilon kaj la interesan rakonton.

Joga (Francio)